سفارش تبلیغ
صبا ویژن

91/11/20
7:25 صبح

نشست علمی رقیه بنت الحسین(ع) در قم برگزار می شود

بدست دست نوشت در دسته گزارش

چهارشنبه 18 بهمن 1391 15:13:02     شماره‌ خبر :1184593
نشست علمی «رقیه بنت‌الحسین(ع)» در قم برگزار می‌شود

گروه اندیشه: نشست علمی رقیه بنت‌الحسین(ع) امشب، 18 بهمن‌ماه به‌همت مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در قم برگزار می‌شود.

به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) شعبه قم، نشست علمی رقیه بنت‌الحسین(ع) به‌منظور بررسی شخصیت دختر گرامی امام حسین(ع) با حضور کارشناسان حوزوی و دانشگاهی برگزار می‌شود.

در این نشست وجود دختری با نام رقیه در حوادث کربلا و سن و سال آن حضرت در هنگام وقوع ماجرای کربلا و اسارت اهل بیت(ع) در کوفه مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد و استنادات مؤید آن بیان خواهد شد.

این نشست که به‌همت مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) قم ترتیب یافته است امروز چهارشنبه، 18 بهمن‌ماه پس از نماز مغرب و عشاء در سالن امام خمینی(ره) مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار خواهد شد.

یادآور می‌شود، مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در میدان معلم شهر قم واقع شده است.


91/11/11
12:31 عصر

شخصیت شناسی فاطمه زهرا(ع)

بدست دست نوشت در دسته گفتگو

در کتابی از حجت‌الاسلام والمسلمین پورامینی انجام شد

  شخصیت‌شناسی فاطمه زهرا(س) بر اساس منابع اهل سنت 

          محمدامین پورامینی

9 بهمن 1391 ساعت 9:44
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدامین پورامینی، محقق و نویسنده حوزه دین، تنها با استفاده از برخی منابع اهل سنت، کتابی درباره شخصیت فاطمه زهرا(س) تالیف کرده است که به نظر وی تنها بر جنبه‌های احساسی تکیه ندارد.-
این نویسنده در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، عنوان کرد: این کتاب، موضوعات مرتبط با حضرت زهرا(س) را با نگاهی به منابع تاریخی و روایی اهل سنت بررسی می‌کند. همین رویکرد را در کتاب دیگرم با عنوان «خورشید کربلا» که درباره امام حسین(ع) بود، نیز استفاده کردم.

حجت‌الاسلام والمسلمین پورامینی درباره چرایی برگزیدن منابع اهل سنت برای نوشتن این اثر گفت: خواستم در این کتاب رویکردی داشته باشم که مخاطبان آن اعم از شیعه و سنی نسبت به مقام حضرت زهرا(س) خاشع شوند.

وی افزود: اگر تنها از منابع شیعه استفاده می‌کردم عده‌ای خود را از مطالعه این اثر و شناخت حضرت فاطمه(س) محروم می‌کردند.

پورامینی، تبیین موضع‌گیری‌های حضرت زهرا(س) را از موارد مهمی دانست که در شناخت شخصیت ایشان باید در نظر گرفت و گفت: موضع‌گیری‌های ایشان از آن جهت که مورد تایید رسول اکرم(ص) بود، اهمیت زیادی دارند.

وی ادامه داد: با توجه به منابع اهل سنت، موضع‌گیری‌های حضرت فاطمه زهرا(س) مطابق با نظرات رسول اکرم(ص) بوده است و به همین دلیل باید از این موضع‌گیری‌ها تبعیت کنیم. همچنین این فرمایش پیامبر اکرم(ص) که رضای زهرا(س) رضای من و رضای من رضای خداوند است، عصمت این بانوی بزرگوار اسلام را اثبات می‌کند.

این محقق و نویسنده یادآوری کرد: اگر چنین نگاه مستند و اساسی را به شخصیت ایشان نداشته باشیم و تنها به جنبه احساسی قضیه اکتفا کنیم از مسایل اصلی بازمی‌مانیم.

پورامینی در پایان گفت: این اثر در مرحله صفحه‌آرایی است اما هنوز عنوان مناسبی برای آن پیدا نکرده‌ام. مرکز فقهی ائمه اطهار انتشار کتاب را بر عهده دارد.
کد مطلب : 160314

http://www.ibna.ir/vdccsxqs02bqe18.ala2.html

91/11/8
3:30 عصر

مجموعه «رهنما» نگاهی فراملیتی داشته باشد

بدست دست نوشت در دسته گزارش

در نشست نقد و بررسی مجموعه «رهنما» مطرح شد

  مجموعه «رهنما» نگاهی فراملیتی داشته باشد           نمایی از نشست

8 بهمن 1391 ساعت 10:32
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدامین پورامینی، از نویسندگان مجموعه «رهنما» در نشست نقد و بررسی این اثر گفت: انتشار این مجموعه از سوی آستان قدس رضوی دلگرم‌کننده است و نگاهی فراملیتی دارد، البته شمارگان این مجموعه صد جلدی، یک میلیون و 200 هزار نسخه است در حالی که شمارگان کتاب‌های تبلیغ مسیحیت هر کدام حدود پنج میلیون نسخه‌اند، بنابرابن ما هنوز تا وضعیت مطلوب فاصله زیادی داریم.-
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، این نشست عصر دیروز (7 بهمن) در سرای اهل قلم خانه کتاب برگزار شد. حجج السلام محمدامین پورامینی از نویسندگان مجموعه «رهنما» و  محمدحسین پورامینی مسوول تدوین مجموعه و همچنین سعید کرمی، معاون پژوهشی انتشارات امیرکبیر به عنوان ناشر کتاب در این نشست حضور داشتند. محمد آسیابانی نیز دبیری نشست را بر عهده داشت.

آسیابانی در ابتدا گفت: مجموعه رهنما از تولیدات آستان قدس رضوی قلمداد می‌شود که اخیرا جلد صدم آن منتشر شده است.

سپس محمدحسین پورامینی مدیر تدوین و انتشار این مجموعه توضیحاتی را درباره آن ارایه داد و گفت: آستان قدس رضوی پاسخ به سوالات بنیادین زائران امام رضا(ع) را از مهم‌ترین محورهای فعالیت خود می‌داند. سوالاتی که زائران در جلسات مطرح می‌کنند به طور روزانه تجزیه و تحلیل و فراوانی آن‌ها سنجیده می‌شود.

وی افزود: مجموعه رهنما نیز حاصل تجزیه و تحلیل همین پرسش و پاسخ‌هاست. بر اساس فراوانی و اهمیت پرسش‌هایی که از سوی زائران مطرح می‌شدند، طرح تدوین این مجموعه را مشخص کردیم به این ترتیب هر کتاب که حجم کمی هم دارد، یکی از این سوال‌ها را پاسخ دهد.

پورامینی با اشاره به انتشار جلد صدم این مجموعه در هفته‌‌های اخیر، از ادامه انتشار آن خبر داد و گفت: این مجموعه به دو صورت منتشر شد. از سال 85 تا 88 به صورت بروشور در اختیار مخاطبان قرار گرفت و از سال 88 به بعد تدریجا در قالب مجموعه کتاب منتشر شد. کتابچه‌های این مجموعه در چهار بخش باورها در 52 جلد، آیین زندگی در 25 جلد، حرم‌شناسی در هفت جلد و احکام در 16 جلد تدوین شده‌اند.

وی یادآوری کرد: همچنین برخی  سوالاتی که چندان برای زائران مطرح نبودند، به دلیل اهمیت زیادشان در این مجموعه گنجاندیم. به کارگیری قلم روان و شیوا از دیگر دغدغه‌های ما در تدوین این مجموعه بود تا از این طریق، قشر وسیع‌تری از مردم را مخاطب خود قرار دهیم. می‌توان گفت که از سطح دیپلم تا لیسانس مهم‌ترین مخاطبان ما را تشکیل می‌دهند.

مسوول تدوین و انتشار مجموعه رهنما افزود: 51 نویسنده در نوشتن این مجموعه با ما همکاری کردند که 39 نفر آن‌ها مدرک دکترا دارند و تنها دو نفر آن‌ها از مدرک کارشناسی برخوردارند که آن‌ها هم از داستان‌نویسان به حساب می‌آیند. کتاب‌های این مجموعه هرچند کم‌حجم و کوچکند اما با عنایت امام رضا(ع) و اراداتی که نویسندگان‌مان به ایشان دارند، نویسندگان مطرح و فرهیخته‌ای با ما همکاری کردند.

وی با اشاره به انتشار یک میلیون و 450 هزار نسخه از مجموعه این کتاب‌ها گفت: این کتاب‌ها در جلسات پرسش و پاسخ «حلقه‌های معرفت»  که زائران در آن حضور می‌یابند، توزیع می‌شوند. ظاهر این کتاب‌ها شکل واحدی ندارند و تاکنون با سه شکل متفاوت عرضه شده‌اند که قصد داریم صد جلدی را که تاکنون منتشر شده‌اند به یک شکل منتشر کنیم.

سپس محمدامین پورامینی که نگارش دو عنوان از مجموعه رهنما را بر عهده داشت، ابتدا به شمارگان اندک کتاب‌های اعتقادی و تبلیغی شیعی در ایران اشاره کرد و گفت: نشریات، کتاب‌ها و مجلاتی که در تبلیغ مسیحیت منتشر می‌شوند در شمارگان چند میلیونی و چند زبانی هستند؛ برای مثال دوهفته‌نامه «برج دیده‌بانی» 24 میلیون و 147 هزار نسخه در هر شماره منتشر می‌شود و هر شماره از آن نیز به 144 زبان انتشار می‌یابد. هفته‌نامه «بیدار شو» به 83 زبان با شمارگان 20 میلیون و 682 هزار نسخه منتشر می‌شود. «کتابی برای همه» عنوان اثری است که در معرفی کتاب مقدس مسیحیان نوشته شده که چاپ نخست آن تنها به زبان انگلیسی در پنج میلیون نسخه منتشر شد.

وی افزود: این موضوع در تبلیغ وهابیت نیز دیده می‌شود. وهابیون با استفاده از موسم حج بسته‌های فرهنگی را به طور رایگان در اختیار حجاج قرار می‌دهند که در آن کتاب نیز وجود دارد. حدیثی از امام علی(ع) نقل شده است مبنی بر این‌که برادر رزمنده بیدار است و هرکسی که بخوابد این‌گونه نیست که دشمن هم خوابیده باشد. اگر ما تنها در کارهای فرهنگی این گفته را سرلوحه خود قرار می‌دادیم اکنون به موفقیت‌های بیشتری رسیده بودیم.

پورامینی ادامه داد: قدمی که آستان قدس برای انتشار این مجموعه برداشته است قدم مبارکی است، اما شمارگان مجموعه این صد جلد یک میلیون و 200 هزار نسخه است در حالی که شمارگان کتاب‌های تبلیغ مسیحیت هر کدام حدود پنج میلیون نسخه‌اند، بنابرابن ما هنوز تا وضعیت مطلوب فاصله زیادی داریم.

وی با تاکید بر نگاه فراملیتی در تدوین این کتاب‌ها گفت: انتشار این مجموعه کتاب از سوی آستان قدس رضوی دلگرم‌کننده است، زیرا نشان می‌دهد که خدمات‌رسانی از سوی این مرکز تنها در گسترش فضای ظاهری و ساختن صحن نیست و دغدغه‌های فرهنگی نیز در آن وجود دارد.
پورامینی به گستره مخاطبان این کتاب اشاره کرد و گفت: به اعتقاد من مخاطبان این اثر می‌توانند متنوع‌تر باشند؛ برای مثال ما افراد زیر دیپلم و حتی بی‌سواد را نیز می‌توانیم به عنوان مخاطب این آثار در نظر بگیریم و کتاب‌های ویژه آن‌ها تدوین کنیم. همچنین برای بانوان و کودکان نیز می‌توان کتاب‌های ویژه‌ای در این مجموعه تدوین کرد.

وی تاکید کرد: ما باید در پی واکسینه‌سازی نیز باشیم و منتظر ننشینیم که پس از ظهور آفت‌ها دست به کار شویم. ما ظرفیت‌هایی را در اختیار داریم که متاسفانه آن‌ها را نمی‌شناسیم؛ برای مثال کتاب آیت‌الله محمدصادق نجفی با عنوان «سخنان امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا» به انگلیسی ترجمه و چاپ نخست آن با شمارگان 180 هزار نسخه منتشر شد که استقبال خوبی را هم تجربه. بنابراین چنین ظرفیت‌هایی را در اختیار داریم و تنها باید به شناسایی و بهره‌گیری از آن‌ها بپردازیم.

پورامینی یادآوری کرد: باید میان کتاب‌هایی که زبان احساسی دارند و کتاب‌هایی که از زبان برهانی و عقلانی برخوردارند تفاوت قائل شویم. این موضوع باید در مجموعه رهنما نیز لحاظ شود.

سپس سعید کرمی، معاون پژوهشی انتشارات امیرکبیر گفت: مخاطب‌محوری این مجموعه باعث شده است تا این اثر به ذهن پرسشگر عمومی نزدیک باشد و با دغدغه‌های امروزی مخاطب سر و کار داشته باشد. رویکرد تطبیقی برخی  مجلدهای این اثر با آثار روانشناسانه خارجی نیز سبب می‌شود که پذیرش مخاطب نسبت به محتوای کتاب افزایش یابد. 

وی افزود: برخورداری از روش پژوهش از دیگر ویژگی‌های کتاب است که از سرگردان شدن مخاطب جلوگیری می‌کند. استفاده از منابع اصلی و معرفی منابع بیشتر برای مطالعه نیز یکی دیگر از ویژگی‌های مثبت کتاب است.

کرمی با اشاره به سابقه نوشته شدن کتاب‌های مختصر اعتقادی در قرون گذشته گفت: حدود سه قرن پیش نوشته شدن کتاب‌های مختصر اعتقادی مرسوم بوده است، اما متاسفانه این سنت فراموش شد و مجموعه کتاب رهنما می‌تواند آغاز دوباره‌ای برای آن باشد.
کد مطلب : 160251

http://www.ibna.ir/vdccpxqss2bqei8.ala2.html

91/10/30
3:0 عصر

کتاب خورشید کربلا

بدست دست نوشت در دسته گفتگو

   http://ups.night-skin.com/up-91-10/1%D9%82%D8%AB%D9%82.bmp

نویسنده کتاب «خورشید کربلا»:

معرفی جایگاه امام حسین(ع) برگرفته از اسناد تاریخی و معتبر اهل سنت

30 دی 1391 ساعت 12:32

خبرنگار : سارا سرخانزاده

نویسنده کتاب «خورشید کربلا، سیمای امام حسین(ع) و نهضت حسینی در منابع اهل سنت» گفت: مخاطبان این نوشتار تنها فرهیختگان استان قم نیستند، بلکه مسلمانان و فرهیختگان جهان اسلام‌اند، زیرا محتوای کتاب «خورشید کربلا» برگرفته از اسناد تاریخی و معتبر اهل سنت است.-


حجت الاسلام والمسلمین محمدامین پورامینی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اظهار کرد: محتوای این کتاب با تکیه بر منابع روایی و تاریخی اهل سنت نگارش یافته و با بیانی روشن، مرزبندی‌ها را مشخص کرده است و می‌کوشد تا شناخت کاملی را از شخصیت دینی و اجتماعی امام حسین(ع) به مخاطبان خود ارایه دهد.

وی با بیان این‌که مخاطبان کتاب «خورشید کربلا، سیمای امام حسین(ع) و نهضت حسینی در منابع اهل سنت» دانش‌آموزان، دانشجویان، قشر فرهیخته و علاقه‌مند به سیدالشهدا(ع)اند، ادامه داد: متن این کتاب با بحث و بررسی سیاست‌های اجرایی دشمنان اهل‌بیت(ع) آغاز می‌شود و در ادامه به احترام اهل سنت نسبت به امام حسین(ع) می‌رسد و به ارایه نمونه‌ می‌پردازد. البته مبحث اصلی کتاب درباره تبیین جایگاه امام حسین(ع) در منابع اهل سنت است و برای بررسی این موضوع به مهم‌ترین منابع اهل سنت مانند صحیح بخاری، صحیح مسلم، سنن ابن ماجه، سنن ترمذی، مستدرک حاکم نیشابوری، معجم طبرانی و مسند ابویعلی توجه شده است.

نویسنده کتاب «المروی من کتاب علی(ع)» گفت: کتاب «خورشید کربلا» با هدف تشریح دفاع از امام حسین(ع)، دفاع از پیامبر(ص) و این‌که جنگ با امام(ع) جنگ با رسول خداست، به رشته تحریر درآمده است و در این بیان مرزبندی‌ها معلوم خواهد شد که اگر کسی با امام حسین(ع) باشد، پیرو پیغمبر(ص) هم است.

حجت‌الاسلام والمسلمین پورامینی عنوان کرد: این اثر با نگاهی تقریبی سعی می‌کند سالار شهیدان(ع) را به عنوان شخصیتی معرفی کند که مورد اتفاق همه مسلمانان است. مخاطبان با این توصیف درمی‌یابند که عزاداری امام حسین(ع) دیگر نمی‌بایست مختص شیعه باشد، بلکه متعلق به همه مسلمانان و بلکه جهان بشری است.

وی افزود: همچنین مبحث مقتل‌نگاری از  بخش‌های کتاب «خورشید کربلا» به شمار می‌آید. در این اثر به مسایلی درباره یزید نیز در واقعه کربلا توجه شده است، زیرا پس از رخداد غم‌انگیز عاشورا، برخی از طرفداران یزید سعی کردند از او سلب مسوولیت کنند. در این اثر به نقش امام زین‌العابدین(ع) پس از واقعه عاشورا هم توجه شده است که ایشان(ع) با بیان خود چگونه دشمنان را خلع سلاح کردند.

نویسنده کتاب «خورشید کربلا» درباره کتاب دیگر خود بیان کرد: اکنون کتابی را با موضوع اثبات و معرفی جایگاه حضرت زهرا(س) با کمک منابع شیعه و اهل سنت در دست نگارش دارم. 

نخستین چاپ کتاب «خورشید کربلا، سیمای امام حسین(ع) و نهضت حسینی در منابع اهل سنت» با شمارگان دو هزار نسخه،‌ 168 صفحه و به بهای 45 هزار ریال از سوی مرکز تخصصی تربیت محقق مذاهب اسلامی قم،مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) منتشر شده است.


کد مطلب: 159519

آدرس مطلب: http://www.ibna.ir/vdchzwnzw23nmmd.tft2.html

خبرگزاری کتاب ایران (IBNA)

91/10/29
6:45 عصر

کتاب خورشید کربلا منتشر شد

بدست دست نوشت در دسته آثار قلمی

http://ups.night-skin.com/up-91-10/kh.jpg

کتاب «خورشید کربلا؛ سیمای امام حسین(ع) و نهضت حسینی در منابع اهل سنت» نوشته حجت الاسلام والمسلمین محمد امین پورامینی منتشر شد: این کتاب بیشتر با تکیه یر منابع روایی وتاریخی اهل سنت نگارش یافته است با بیانی روشن مرزبندی‌ها را مشخص می‌کند.

متن کتاب «خورشید کربلا» با بحث و بررسی سیاست‌های اجرایی دشمنان اهل‌بیت(ع) آغاز می‌شود و در ادامه به احترام اهل سنت نسبت به امام حسین(ع) می‌رسد و به ذکر نمونه‌ می‌پردازد.

مبحث اصلی کتاب را تبیین جایگاه امام حسین(ع) در منابع اهل سنت است و  برای بررسی این موضوع به مهم‌ترین منابع اهل سنت نظیر صحیح بخاری، صحیح مسلم، سنن ابن ماجه، سنن ترمزی، مستدرک حاکم نیشابوری، معجم طبرانی و مسند ابو یعلی و.. مراجعه شده است، البته در کتابنامه بیش از یکصدو بیست کتاب آمده است که این کتاب‌ها از منابع اهل سنت و شیعه و در حوزه تاریخ، حدیث و تفسیرند.

رویکرد اصلی کتاب بر این است که وقتی جایگاه امام حسین(ع) نزد رسول خدا(ص) که مورد اتفاق همه مسلمانان جهان است، مشخص شود موقعیت امام برای همه مسلمین روشن ومحرز می‌شود و مشخص خواهد شد که افرادی که در برابر ایشان ایستادند در حقیقت در برابر رسول خدا(ص) قرار گرفته‌اند. این کتاب یادآور می‌شود که دفاع از امام حسین(ع)، دفاع از پیامبر(ص) و جنگ با امام، جنگ با رسول خداست. در این بیان مرزبندی‌ها مشخص می‌شوند و معلوم می‌شود که اگر کسی با امام حسین(ع) باشد، پیرو پیغمبر(ص) است.

این اثر با نگاهی تقریبی می‌کوشد سالار شهیدان را به عنوان شخصیتی معرفی کند که مورد اتفاق همه مسلمانان است. با این توصیف مخاطبان درمی‌یابند که عزاداری امام حسین(ع) دیگر مختص شیعه نمی بایست باشد و متعلق به همه مسلمانان وبلکه جهان بشری است.

همچنین مبحث مقتل‌نگاری از جمله بخش‌های کتاب می یاشد، در این اثر به مسایلی درباره یزید نیز در واقعه کربلا توجه شده؛ چرا که پس از این رخداد غم‌انگیز عاشورا، برخی از طرفداران یزید سعی کردند از او سلب مسوولیت کنند.

همچنین به نقش امام زین‌العابدین(ع) پس از واقعه عاشورا توجه شده و یادآور گردیده است که ایشان با بیان خود چگونه دشمنان را خلع سلاح کردند، ودر ادامه به تحلیل وتبیین آن پرداخته است.

مرکز تخصصی تربیت محقق مذاهب اسلامی قم (مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) ) نخستین چاپ کتاب «خورشید کربلا» را انجام داده است.


91/10/21
10:9 صبح

در غم فراق رسول خدا(ص)

بدست دست نوشت در دسته

دیگر طبیب بر سر بالین نیاورید

بالینِ من حسین و حسن را بیاورید

 

این شرحِ صدر ، مرهمِ جان کَندَنِ من است

از سینه ام حسینِ مرا از چه می برید؟

 

ای نور دیدگانِ من اینگونه بی قرار

امروز بر رسول گریبان چه می درید؟

 

روزی رسد که هر دو جگر پاره می شوید

با اینکه در بهشت  ، شما هر دو سرورید

 

بوسه اگر به روی لبان شما زنم

روزی ز تشتِ خون ، جگر ، سر بر آورید

 

زهرای من ! تو اِذنِ دخولِ اَجَل بده

زیرا خدا به غیر تو کوثر نیافرید

 

او که دری به غیرِ درِ خانه اَت نزد

داند خدا مرا به ولای تو پَروَرید

 

تا می شود ، حبیه من پشت در نرو!

زود است ، استغاثه کنان پشت این درید

 

ای دشمنان فاطمه از من حیا کنید!

بعد از پدر چه بر سر این دختر آورید

 

دور مرا کسا ،  بگیرید دخترم!

آخر شما تمامِ امید پیمبرید

 

بنشین علی! که خوب به رویت نظر کنم

آری خدا جمال تو از خویش آفرید

 

نعش مرا شبانه چو غسل و کفن کنی

مخفی ز بی کفن کَفَنم را بیاورید

 

حالا که من وصیّت یک عمر می کنم

کاغذ قَلم برای نوشتن بیاورید



91/10/20
11:58 عصر

تأملات تاریخی

بدست دست نوشت در دسته

تاملات تاریخی؛ نگاهی بر ادله موافقین و مخالفین بازگشت اهل بیت در اربعین

هادی بیات

ظاهرا از معاصرین سه نفر در باب اربعین کتاب مستقل نوشته اند: شهید قاضی طباطبایی، مرحوم محمد فاضل (از علمای مازندران) و اقای پور امینی. کتاب شهید قاضی طباطبایی معروف است و معمولا طرفداران نظریه الف (که در نوشته قبلی به آن اشاره شد یعنی رسیدن اهل بیت امام در روز بیستم صفر به کربلا) به آن ارجاع می دهند و آن را در اثبات بحث کافی میدانند.

جناب آقای رسول جعفریان _ که در یکی از نوشته های سابق از لحن تند و غیر مودبانه ایشان و نه اصل بحث ایشان درباب آقای پناهیان انتقاد کردیم- جمع بندی خوبی در باب اربعین و ادله طرفین دارند که خواندنش خالی از لطف نیست (والبته آن را اندکی خلاصه کردیم و شماره بندی تحویل میدهیم):

1-به طور خلاصه ادله محدث نوری در مخالفت با رسیدن اهل بیت در اربعین به کربلا عبارتند از:


-خود سید بن طاووس که رسیدن اهل بیت به کربلا را در اربعین در کتاب لهوف نقل کرده، در کتاب دیگرش اقبال الاعمال رد نموده است و نوشته: چنین چیزی بعید است چرا که ابن زیاد به یزید نامه نوشته و درباره اسرا کسب تکلیف کرده و تا جواب نرسید آنها را به شام نفرستاد. چگونه ممکن است رفت و امد پیک و بعد هم خاندان اهل بیت به شام و باز گشت آنها [به اضافه توقف چند روزه ای در شام] چهل روزه ممکن باشد؟

-علاوه بر این شیخ مفید در ارشاد در خبر بازگشت اسرا اشاره ای به برگشت به عراق ندارد!

-در سایر منابع کهن تاریخ اسلام نظیر انساب الاشراف و اخبار الطوال و طبقات الکبری هم خبری از بازگشت خاندان اهل بیت به عراق نیست.

-و روشن است که حذف عمدی این خبر معنی ندارد چرا که وجهی ندارد [و ربطی به عقاید آن زمان و شیعه و سنی ندارد و حال انکه این منابع سایر جزئیات را نسبتا مفصل آورده اند]

-محدث نوری ادله دیگری هم در این باب اورده است.

2- اما از موافقین مهمترین بحث از آن شهید قاضی طباطبایی است که کتاب مفصلی در حدود 900 صفحه نوشته اند و  در صدد اثبات برآمده اند. این کتاب شامل نکات حاشیه ای فراوان و در بسیار مفید و جالبی از حادثه عاشورا است. اما بحث ایشان درباب اثبات رسیدن اهل بیت در اربعین به کربلا:

-ایشان در باب اینکه محدث نوری و دیگران گفته اند امکان ندارد ظرف 40 روز این رفت و برگشتها رخ داده باشد، هفده نمونه از مسافرتها و مسیر های و زمانهایی را که برای این راه(کوفه به شام و بالعکس) در تاریخ آمده ذکر می کنند و اثبات می کنند که رفت و آمد در چهل روز ممکن است. برای نمونه در یک مورد تاریخی امده که این مسیر توسط عده ای در یک هفته تا دوازده روز طول کشیده است. لذا با توجه به سخن بیرونی(ابوریحان) مبنی بر ورود سر امام در روز اول صفر به شام، اسرا می توانسته اند بیست روز بعد کربلا باشند.

3- اما داوری جناب آقای رسول جعفریان پس از نقل این دو دسته ادله:

برفرض آنکه طی این مسیر در این مدت با کاروانی با آن همه زن و بچه ممکن باشد، امکان چیزی وقوع آن را اثبات نمی کند. باید دید آیا بازگشت اهل بیت به کربلا در بیستم صفر در منابع آمده یا نه؟ و تا آنجا که میدانیم نقل مربوط به بازگشت اهل بیت به کربلا در منابع تاریخی به قرن هفتم به بعد میرسد! به علاوه علمای بزرگی مانند شیخ مفید و شیخ طوسی [که خیلی نزدیک تر به آن ایام بوده اند و اگر منبعی بوده یا نقل قابل توجهی بوده آنهم درباره حادثه عاشورا که برای همگان مهم  بوده است به آن اشاره می کردند] اشاره ای به آن نکرده اند، بلکه به عکس آن تصریح کرده اند و نوشته اند اربعین روزی بوده که حرم امام حسین علیه السلام وارد مدینه شده یا از شام به سوی مدینه خارج شده است.
منبع ما در این نوشته، کتاب ارزشمند تاملی در نهضت عاشورا نوشته آقای رسول جعفریان ص216 تا 218 بوده است.

این کتاب تحلیلی هم بر برخی منابع تاریخی دست اول درباب عاشورا دارد که جا دارد مطالعه شود. یک جهت جالب در این تحلیل این است که در اکثر کتب دست اول که نوشته اهل سنت هم هستند و بعضا مواضعی هم نسبت به شیعه داشته اند اما قضیه کربلا حجم قابل توجه و بعضا عجیبی یعنی زیادی نسبت به سایر مباحث دارد که خودش نشانی از تاثیر گذاری بسیار این حادثه در کل عالم اسلام دارد.

تاملات تاریخی؛ صورت بندی نظرات درباب اربعین

1- اربعین و رسیدن اهل بیت به کربلا در چنین روزی معمولا محل مناقشه است و البته معمولا برد با مداحان است: مداحان تا آنجا که بنده فهمیده ام -وشاید اشتباه باشد- دوست دارند حوادث هرچه بیشتر سوزناک و مجلس کربلا کن باشد و لذا کمتر کسی است که روز اربعین جایی برود و روضه رسیدن اهل بیت در این روز به کربلا را نشنود.

2- نگارنده هم در حال حاضر در صدد نفی و اثبات چیزی نیست و صرفا میخواهم یک دسته بندی از اقوال مختلف ارائه کنم. این دسته بندی را بر اساس مصاحبه نشریه کتاب هفته با حجت الاسلام محمد امین پور امینی ارائه میکنم. ایشان کتابی درباب اربعین نوشته اند که هنوز بنده نخوانده ام ولی از مصاحبه بر می آید پژوهشی جدی دراین باب صورت داده اند.

اما دسته بندی نظرات:

الف) اهل بیت روز اربعین یعنی بیستم صفر در بازگشت از شام به کربلا آمده اند:

ابوریحان بیرونی، قرطبی، زکریا بن محمد قزوینی، شیخ بهایی، مناوی، شبراوی، میرزا محمد اشراقی و شهید قاضی طباطبایی از طرفداران این نظریه اند. [بنده هم برخی از این افراد نظیر مناوی را نمی شناسم!]

ب) نظر الف محل تامل است و بعید است که اسرا روز بیستم صفر وارد کربلا شده باشند.

سید بن طاووس[میدانید که سید بن طاووس در کتب بعدی خود نقلی را که در لهوف مبنی بر رسیدن اهل بیت در اربعین به کربلا کرده بعید می شمارد]، علامه مجلسی، محدث نوری، محدث قمی، مرحوم آیتی، شهید مطهری از طرفداران این نظریه اند.

ج) برخی در این باب توقف کرده و نه رد و نه اثبات کرده اند:

مرحوم آیت الله طبسی از این دسته اند.[بنده ایشان را هم نمی شناسم]

د) نظر خود آقای پور امینی این است که اهل بیت به کربلا آمده اند اما نه در روز اربعین امام (بیستم صفر)، بلکه در اواخر صفر یا اوایل ربیع الاول. توضیح آنکه جابر دوبار به زیارت امام حسین آمده: بار اول با جناب عطیه است که سید بن طاووس در مصباح و خوارزمی در مقتل ذکر کرده اند و سخنی از اهل بیت و حضور آنها نیست. بار دوم که با فاصله کمی صورت گرفته ( و همانی است که سید در لهوف آورده)دیگر جناب عطیه و بیستم صفری در کار نیست بلکه اهل بیت هم به کربلا آمده اند.

البته آقای پور امینی فرموده اند که این نظر هم در به صورت احتمال [و برای جمع بندی بین روایتهای تاریخی]است.

نکته ای به نظرم مهم می رسد: در این مباحث تاریخی دعوا و جنجال نباید کرد. هر که استدلالش را بگوید و استدلال دیگران را بشنود و البته متاسفانه همواره در این عرصه ها افرادی با کمترین سواد و با تعصبهای جاهلانه و فقط برای توهین به دیگران حضور یافته و فضا را تیره و تار می کنند. ..


http://safare4.blogfa.com


91/10/17
11:46 صبح

مرزبندی بین اسلام حقیقی واسلام نبوی

بدست دست نوشت در دسته گفتگو

کد خبر : 213187 16 : 45  - 1391/10/13 سرویس : قرآن و معارف

ا قیام سیدالشهدا توانست غنای فکری مسلمانان را تکمیل کند ا

با توجه به ملاحظات زمانی و مکانی با بهره‌گیری از رهبری صحیح اسلامی می‌توان در پی اجرای عدل اسلامی بود و البته باید ابتدا اصل حق و باطل را شناخته شود تا دچار شخصیت زدگی نشویم، کاری که امام حسین(ع) انجام دادند.


امام حسین (ع) در خلال حرکت از مدینه تا کوفه صحبت‌های زیادی دارند که در لابه‌لای آن می‌توانیم کلیدواژه‌هایی از اهداف نهضتش بیابیم.

گفتگوی شبستان با حجت‌الاسلام والمسلمین محمدامین پور امینی رادر این رابطه در ادامه می خوانید:
• نهضت سیدالشهدا (ع) چه آثار و نتایجی برای مسلمانان ارمغان آورد؟
این نهضت یا قیام آثار زیادی دارد که از آن جمله می توان توجه به امر به معروف و نهی از منکر، ایجاد اصلاح در امت پیغمبر، برخورد با ظالمان و ستم‌گران، عدم صلاحیت حاکمان فاسد و پلید مانند(یزید) را برشمرد که حضرت در‌باره جکومت یزید فرموده‌اند "باید فاتحه اسلام را خواند اگر امت مبتلا به حاکمی مانند یزید شود"؛
اگر بخواهیم روی یک نکته تکیه کنیم و آن را به عنوان علت اصلی نهضت امام حسین (ع) بیان کنیم ایجاد مرزبندی بین اسلام حقیقی و اسلام اموی است. آنگاه می‌بینیم مانند جریان انحرافی که بعد از فوت رسول الله(ص) پیدا شدند و به گونه ای بسترسازی شد که کم کم معاویه ویزید به حکومت رسیدند و زاویه رفته رفته بیشتر و بیشتر ‌شد.

بعد از 50 سال کار به جایی رسید که مسایلی در حکومت معاویه و یزید دیده می شد که اصلا در سیره خلفای قبلی دیده نمی‌شد لذا اینجا لازم بود یک مرز بندی ایجاد وعلنی شود چون خیلی از مسلمانان آن زمان فرق مسایل را نمی‌دانستند و دایره جغرافیایی امت اسلامی نیز خیلی پهناور شده بودو خیلی از افراد تازه چشم باز کرده بودند واز اسلام نیز جز اسلام حاکمان واسلام اموی نمی دانستند وحقیقت اسلام ناب محمدی را نمی‌شناختند.

تفکیک اسلام حقیقی از اسلام اموی کار بسیار سختی بود و شدیدا نیاز به آن احساس می‌شد و باید برای آن خون ریخته می‌شد و امام حسین (ع) این شجاعت را از خود به خرج داد تا این مرزبندی ایجاد شود که این از مهم‌ترین آثار نهضت ایشان بود و وقتی مرزبندی می‌شود وظایف و مسئولیت‌ها مشخص می‌شود، در زیارت نامه اربعین آن حضرت می خوانیم که آن حضرت خون دل خود را داد تا مردم از نادانی وسرگردانی ناشی از گمراهی نجات یابند (وبذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهالة وحیرة الضلالة).

شیعیان اهل بیت در فروع دین دو عنصر به نام تولی و تبری دارند که مرزبندی‌هایی را بین مسلمانان انجام می‌دهند. در مقام تولی که دوستی دوستداران خدا است و فراگیرست و در تبری ایجاد یک مرز‌بندی است و در زیارت عاشورا مرزبندی‌ها مشخص می‌شود و ما باید دقت کنیم وقتی می‌گوییم مرزبندی منظورمان ایجاد اختلاف بین مسلمانان نیست. از ظالمان و ظلم آنها باید بیزاری جست که این امر یکی از نکاتی است که در زیارت عاشورا و دیگر ادعیه نیز به چشم می‌خورد و اگر این کار را نکنیم باید فاتحه اسلام را بخوانیم، چون در غیر اینصورت تمام آن جنایات را به نام مکتب بخورد مردم می دهند.
این نکته بسیار مهمی است که ما باید مرزبندی فکری و عقیدتی خودمان را داشته باشیم و بدانیم اختلاف در مبانی و دیدگاه وجود دارد اما از یک طرف ما بحث وحدت را نیز داریم، این چطور می‌شود که ما هم مرزبندی داشته باشیم و هم وحدت را رعایت کنیم؟
رعایت این دو مسئله باعث به وجود آمدن تناقض نمی‌شود و مسلمانان باید این شرایط را به خوبی درک کنند، ما در بحث وحدت تکیه بر مشترکات می‌کنیم و در عرصه‌های سیاسی، بین‌المللی، فرهنگی و اقتصادی وحدت قابل تحقق است اما در شکل‌گیری بنیه اعتقادی است که باید مرزبندی‌ها مشخص ‌شود و این است که اسلام واقعی و ناب از پیامبر و سیره معصومین گرفته شد و نه آن اسلامی که با زور حاکمان ستمگر بر مردم تحمیل شد وگرفتاریهای فراوان وخونریزی وخشونت در بین امت پدید آورد ومردم را به گرفتاری وسردرگمی مبتلا ساخت، اینها باید از هم جدا شوند. عدم افتراق این دو امر (اسلام نبوی با اسلام اموی) باعث اختلال و سردرگمی در برخی افراد می‌شود.
در نهضت امام حسین (ع) این مرزبندی فکری و عقیدتی ایجاد شد که تبیین آن بعدها توسط امام باقر (ع) وامام صادق(ع) فراهم شد و این پشتوانه فکری توانست غنای فکری مسلمانان را تکمیل کند.
با کار مهم امام حسین (ع) به این نتیجه می‌رسیم که ظلم و جنایات بنی‌امیه و بنی‌عباس و دیگر حاکمان ستم‌گر که انجام ‌دادند و حتی در آینده به طرفداران ایشان انجام می دهند دیگر اسم اسلام نوشته نمی‌شود بلکه این ظلم‌ها به نام آن اشخاص وآن جریان ثبت می‌شود، چون امام حسین(ع) با تقدیم خون پاک خود وعزیزترین عزیزانش وبهترین یارانش راه دیگری پیمود وخط بطلان بر روش ومنش ستمگران کشید.
• چگونه می‌توانیم آثار این نهضت را در جامعه تسری دهیم؟
وقتی حضرت خونش را تقدیم کرد و راه نجات را به بشریت آموخت این همان مفاد نهضت امام حسین (ع) است که با توجه به ملاحظات زمانی و مکانی با بهره‌گیری از رهبری صحیح اسلامی می‌توان در پی اجرای عدل اسلامی بود و البته باید ابتدا اصل حق و باطل را شناخته شود تا دچار شخصیت زدگی نشویم.

انسان با شناخت این حوادث عمیق تاریخی می‌تواند در برابر اتفاقاتی که می‌افتد شناخت وتصمیم‌گیری صحیح و بجا داشته باشد وامکان موضع گیری درست و تصمیم‌گیری در شرایط خاص اجتماعی و سیاسی برایش فراهم می شود، در زمان فتنه‌ها تشخیص مشکل می شود که با توجه به این اصل تشخیص حق از باطل برای او میسر می گردد و از این جهت برای همه دوره‌های زمانی قابل تسری است.

• فرق نهضت با انقلاب و قیام چیست؟
نهضت و قیام در واقع یکی است و نظر در واقع به مرحله آغازین حرکت دارند ، قیام و نهضت که مدت‌ها هم ممکن است طول بکشد، مرحله تکاپو وجنبش وحرکت را می گویند، حال اگر نهضت و قیام به نتیجه برسند باعث ایجاد دگرگونی شده و از آن به عنوان انقلاب تعبیر می‌شود، البته این انقلاب هم به معنای ایستایی نیست و خود پویایی و حرکت خاص خود را دارد ولی خوب از مرحله جوشش به یک مرحله استقرار می‌رسد که باید دقت کنیم و مواظب آفتها وآسیب‌هایش باشیم.
• قیام و نهضت را با توجه به حرکت امام حسین (ع) توضیح دهید؟
در نهضت امام حسین (ع) اگر ما نسبت به آغاز حرکت امام حسین (ع) در سال 61 نگاه کنیم در اینجا تعبیر به قیام می‌شود، آن نهضت و قیامی است که خیلی عمیق و فراگیر است و آن نهضت هنوز هم ادامه دارد. اگر کسی بخواهد بگوید من به سرانجام‌اش می‌نگرم تأثیر فراگیر آن در سطح مردم و جهانی و فرهنگ‌ها را داشته باشد از آن تعبیر به انقلاب می‌کند اما نهضت امام حسین (ع) که اصل جوشش و خروش حضرت بود به قدری موج‌آفرین بود که هنوز به حرکت‌سازی‌اش ادامه می‌دهد و خیلی از حرکت‌ها، نظام‌ها و قیام‌ها و انقلاب‌ها در واقع از این نهضت امام حسین الهام گرفته بودند، ووقتی آن نهضت به انقلاب منتهی می شود که فرزندش حضرت مهدی (عج) سکان دار اداره بشر در سطح جهان گردد وحکومت جهانی صالحان تشکیل دهد، بنابر این به نظر می رسد هنوز در دوره نهضت حسینی بسر می بریم.
 

پایان پیام/

 http://shabestan.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=0&Id=213187&Mode=


91/10/13
8:44 عصر

زیارت امام حسین(ع)

بدست دست نوشت در دسته زیارت

سرویس: فرهنگی
شناسه خبر: 13911013000225
تاریخ 1391/10/13   ساعت 16:33
یاداشت حجت‌الاسلام پورامینی
زیارت امام‌حسین(ع) با احتمال ضرر و خطر هم سفارش شده است
خبرگزاری تسنیم : حجت‌الاسلام پورامینی می‌نویسد: امام صادق(ع) فرمودند: هرکس که با پای خود به زیارت قبر امام حسین(ع) رود خداوند در برابر هر گامی که برمی‌دارد، ثواب آزاد کردن بنده‌ای از فرزندان اسماعیل(ع) می‌دهد.

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد امین پورامینی از جمله محققان حوزه علمیه قم است که آثار بسیاری درباره حماسه‌ حسینی و رخدادهای پس از آن به فارسی و عربی تألیف کرده است. از تألیفات وی به زبان فارسی می توان به آثاری چون «از جهاد تا شهادت در قرآن و روایت»، «اربعین حسینی»، «اسرار و معارف حج»، «کاروان امام حسین(ع) در شام»، «حجر اسماعیل»، «حاجت‌ها و وسیله‌ها»، «جانبازی و خطر آفت‌ها»، «فقه در عرصه زندگی» به زبان فارسی اشاره کرد.

وی همچنین آثاری چون «الأیام الشامیة من عمر النهضة الحسینیة»، «الامام جعفر الصادق(ع) رمز الحضارة الاسلامیة»، «الرکب الحسینی فی الشام و منه الی المدینة المنورة»، «بقیع الغرقد فی دراسة شاملة»، «صلاة التراویح»، «المروی من کتاب علی(ع)» را به عربی زبان نگاشته است. حجت‌الاسلام پورامینی به مناسبت اربعین شهادت حضرت امام حسین(ع) یادداشتی را در اختیار خبرگزاری تسنیم گذاشته است.

زیارت امام حسین(ع) حتی با احتمال ضرر و خطر سفارش شده است

زیارت امام ناشی از شناخت و معرفت امام است؛ در روایات ما نسبت به انجام زیارت پیشوایان دینی رسول خدا(ص) و اهل بیت ایشان بسیار سفارش شده و بخصوص زیارت حضرت سیدالشهداء(ع) جایگاه ویژه دارد؛ تا آنجا که حتی با احتمال ضرر و خطر سفارش شده است که مشتاقان وعلاقه‌مندان و شیفتگان وشیعیان آن حضرت به زیارتش بشتابند و خطرات محتمل را به جان بخرند که مقدار اجر بر اساس مقدار زحمت‌پذیری است.

زیارت اربعین به عنوان یک نشان از نشان‌های پنچ‌گانه انسان باایمان است که بر طبق روایتی که شیخ مفید[1] و شیخ طوسی[2] از حضرت امام حسن عسکری(ع) آورده‌اند، مؤمن پنچ علامت دارد: «عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الْأَرْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» آن پنج علامت عبارتند از: روزانه 51 رکعت نماز (واجب و نافله) گزاردن، زیارت اربعین به جای آوردن، انگشتر به دست راست کردن، (به هنگام سجده) پیشانی را بر خاک نهادن و «بسم الله الرحمن الرحیم» بلند گفتن.

در این روایت انجام زیارت اربعین به عنوان علامت مؤمن و نشان شیعه معرفی شده است و فقیهان و محدثان آن را در ضمن آداب زیارت امام حسین(ع) قرار داده‌اند و بر طبق آن، به استحباب زیارت امام حسین(ع) در بیستم ماه صفر (روز اربعین) فتوی داده‌اند و عمل اصحاب و سیره متشرعه از آغاز تاکنون بر آن تعلق گرفته است و بدین‌گونه زیارت اربعین حضرت سیدالشهداء(ع) جلوه خاص یافته است.

دشمنان از آغاز تاکنون بارها و بارها خواستند این ابراز عشق و وفاداری را بخشکانند و با برخورد فیزیکی و ممنوع‌سازی زیارت و اذیت‌رسانی و آزار دادن، زندانی نمودن، شکنجه دادن و حتی قطع عضو و یا کشتن شیفتگان زائر، سد راه زیارت و زائران شوند، ولی هرگز نتوانستند و نخواهند توانست؛ چرا که این نور الهی است که خداوند پشتوانه اوست و هیچ کس را توان رویارویی با آن نیست.

یکی از جلوه‌های بسیار زیبای اربعین حسینی حرکت پیاده خیل مشتاقان آن حضرت است که حماسه‌ای وصف ناشدنی وجلوه‌ای درک‌ناشدنی را می‌آفریند، دشمنانی که زیارت چندهزار نفره سابق را در اربعین حسینی تحمل نکردند، امروز نظاره‌گر حرکت سیل‌گونه و میلیونی زائران آن حضرت است که به صورت خودجوش و کاملاً مردمی چشمان جهانیان را مات و مبهوت خود ساخته است؛ به‌خصوص در شرایط فعلی و به‌کارگیری مزدوران وهابی که یک فشنگ به سوی رژیم صهیونیستی پرتاپ نکرده‌اند، ولی حاضرند با انجام عملیات انتحاری خود را به درک و به قعر جهنم واصل کنند تا عده‌ای از زائران حسینی را به شهادت رسانند، ولی با این همه و با وجود خطرات سر راه عاشقان اباعبدالله الحسین(ع)، «لبیک یا حسین» گفته و با سرافرازی راه را طی می‌کنند تا خود را به کعبه عشاق برسانند.

در رابطه با انجام زیارت پیاده حضرت سیدالشهداء(ع) مرحوم محدث بزرگوار شیخ حر عاملی باب مستقلی را در کتاب وسائل‌الشیعه با عنوان (باب استحباب المشی الی زیاره الحسین(ع) وغیره) گشوده و روایاتی در این خصوص آورده است که برخی از آنها را می‌آوریم:

شیخ حر عاملی به نقل از شیخ طوسی به اسنادش از حسین بن ابی‌فاخته آورده است که امام صادق(ع) به وی گفت: «یَا حُسَیْنُ، مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (ع) إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ حَطَّ بِهَا عَنْهُ سَیِّئَةً.. حَتَّى إِذَا صَارَ بِالْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ، وَ إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ لَهُ أَنَا رَسُولُ اللَّهِ رَبُّکَ یُقْرِئُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ اسْتَأْنِفْ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى[3])»، ای حسین! هرکس که از خانه خویش به قصد زیارت حسین بن علی بن ابی طالب(ع) خارج شود، پس اگر پیاده باشد خداوند به ازای هر گامی که بر می‌دارد برای او یک کار نیک نوشته و یک کار بد او را پاک می‌کند تا آنگاه که به حائر (قبر امام حسین(ع) در کربلا) رسد که خداوند او را در صالحان و نیکان قرار دهد، و وقتی که زیارت را به پایان رساند او را از نجات یافتگان قرار داده و به هنگام بازگشت فرشته‌ای به نزد وی آمده و می‌گوید: من فرستاده خدایت هستم، خدایت سلامت می‌رساند و می‌گوید: کارهای خود را از نو سرگیر، که گناهان گذشته‌ات مورد بخشش قرار گرفت. مضمون این روایت را ابن‌قولویه[4] و شیخ صدوق[5] آورده‌اند.

علی بن میمون صائغ از امام صادق(ع) نقل می‌کند که حضرت به وی فرمود: «یَا عَلِیُّ زُرِ الْحُسَیْنَ وَ لَا تَدَعْهُ، قُلْتُ: مَا لِمَنْ زَارَهُ مِنَ الثَّوَابِ؟ قَالَ مَنْ أَتَاهُ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ سَیِّئَةً وَ تُرْفَعُ لَهُ دَرَجَةٌ ثُمَّ ذَکَرَ حَدِیثاً طَوِیلًا یَتَضَمَّنُ ثَوَاباً جَزِیلًا»[6]؛ أی علی! حسین(ع) را زیارت کن و آن را رها مکن، گفتم: چه ثوابی برای زیارت کننده اوست؟ فرمود: هرکس که با پای پیاده به زیارتش بشتابد خداوند به ازای هر گام او برایش یک کار نیک نوشته و یک کار بد او برداشته و یک درجه به وی می‌دهد. آنگاه حدیث طولانی که دربردارنده ثواب زیاد زیارت آن حضرت است را بیان فرمود.
ابن‌قولویه به سندش از حضرت عبدالعظیم حسنی و او نیز به سندش از سدیر صیرفی نقل می‌کند که امام باقر (ع) در رابطه با زیارت حضرت امام حسین(ع) فرمود: «مَا أَتَاهُ عَبْدٌ فَخَطَا خُطْوَةً إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ حَطَّ عَنْهُ سَیِّئَةً»[7]؛ هر بنده‌ای که به زیارت او رود، خداوند برای هر گام او یک حسنه نوشته و یک سیئه را برمی‌دارد.

از برخی روایات این ثواب فوق‌العاده بیشتر و تا هزار برابر نقل شده است که ممکن است بستگی به اختلاف معرفتی زائران داشته باشد، به نحوی که هرکس را معرفت و شناخت امام و امامت بیشتر باشد، اجر و ثواب بیشتری نصیب او می‌شود. ابوصامت می‌گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: «مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ فَإِذَا أَتَیْتَ الْفُرَاتَ فَاغْتَسِلْ وَ عَلِّقْ نَعْلَیْکَ وَ امْشِ حَافِیاً وَ امْشِ مَشْیَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ فَإِذَا أَتَیْتَ بَابَ الْحَائِرِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ امْشِ قَلِیلًا ثُمَّ کَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ ائْتِ رَأْسَهُ فَقِفْ عَلَیْهِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً وَ صَلِّ عِنْدَهُ وَ سَلِ اللَّهَ حَاجَتَکَ»[8]؛ هرکس که با پای پیاده به سوی قبر حسین(ع) رود خداوند برای هر گام او هزار حسنه (کار نیک) نویسد و از او هزار بدی را بزداید و به او هزار درجه دهد، پس وقتی که به فرات رسیدی غسل کن و کفش‌ها را بر خود آویزان کن و با پای برهنه حرکت کن و چون بنده ذلیل حرکت کن و وقتی که به در حائر رسیدی چهار بار «الله اکبر» بگو و آنگاه کمی حرکت کن و سپس چهار بار تکبیر بگو تا وقتی که سمت سر او برسی آنگاه بایست و چهار بار «الله اکبر» بگو و آنجا نماز بگذار و حاجتت را از خدا بخواه.

ابوسعید قاضی می‌گوید: در اتاق امام صادق(ع) وارد شدم شنیدم که فرمود: «مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ وَ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا وَ یَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ»[9]؛ هرکس که با پای خود به زیارت قبر حسین (ع) رود خداوند در برابر هر گام او و هر قدمی که برمی دارد و بر زمین نهد ثواب آزاد کردن بنده‌ای از فرزندان اسماعیل(ع) می‌دهد.

آداب زیارت امام حسین(ع)

از برخی روایات استحباب زیارت آن حضرت با پای برهنه استفاده می‌شود و به‌خصوص برای کسی که به نزدیکی کربلا رسیده است که او در نهر فرات غسل کرده و لباس پاک بر تن کرده و با پای برهنه به زیارت آن حضرت می‌شتابد. شیخ کلینی در کتاب شریف کافی به سندش از حسین بن ثویر آورده است که امام صادق(ع) فرمود: «إِذَا أَتَیْتَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) فَاغْتَسِلْ عَلَى شَاطِئِ الْفُرَاتِ ثُمَّ الْبَسْ ثِیَابَکَ الطَّاهِرَةَ ثُمَّ امْشِ حَافِیاً فَإِنَّکَ فِی حَرَمٍ مِنْ حَرَمِ اللَّهِ وَ حَرَمِ رَسُولِهِ وَ عَلَیْکَ بِالتَّکْبِیرِ وَ التَّهْلِیلِ وَ التَّسْبِیحِ وَ التَّحْمِیدِ وَ التَّعْظِیمِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَثِیراً وَ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ»[10]؛ وقتی که به کربلا رسیدی در کنار فرات غسل انجام ده و لباس پاکت را بر تن کن، آنگاه با پای برهنه حرکت کن که تو در حرم خدا و حرم رسول خدایی و برتوست که «الله اکبر» و «لا اله الا الله» و «سبحان الله» و «الحمد لله» بسیار گویی و خدا را بسیار بزرگ دار و بر محمد(ص) و اهل بیت او درود فرست...؛ این روایت را شیخ صدوق[11] و دیگران آورده‌اند.

________________________________________
[1] مزار ص53.
[2] مصباح المتهجد ص787؛ تهذیب الاحکام ج6 ص52؛ وسائل الشیعه ج14، ص478 ح19643.
[3] وسائل الشیعه ج14 ص439 ح19553، به نقل از تهذیب الاحکام ج6،ص43،ح89.
[4] همان ص440 به نقل از کامل الزیارات ابن قولویه ص132.
[5] همان ص440 به نقل از ثواب الاعمال صدوق ص116 ح31.
[6] وسائل الشیعه ج14 ص441 ح19556.
[7] وسائل الشیعه ج14 ص441 ح19557، به نقل از کامل الزیارات ابن قولویه ص134.
[8] وسائل الشیعه ج14 ص440 ح19555.
[9] وسائل الشیعه ج14 ص441 ح19558، به نقل از کامل الزیارات ابن قولویه ص134؛ ونگ: بحار الانوار ج98 ص36.
[10] کافی، ج4، ص576.
[11] من‏ لایحضره ‏الفقیه ج2،ص594،ح3199.

انتهای پیام/

http://tasnimnews.com/Detail?id=9810



<   <<   11   12   13   14   15   >>   >