دست نوشت

سر امام حسین (ع)  وتلاوت قرآن وسخن با مردم

محمدامین پورامینی
سر شریف حسین)ع( چگونه سخن گفت و چه چیزى را بر زبان آورد؟ آرى، آن سر با قرآن سخن گفت تا بر همگان ثابت کندکه او شهید قرآن است. و به راستى اگر او در دوران زندگى خویش قرآن ناطق باشد، چرا نباید پس از شهادتش با قرآن سخن‏بگوید؟
در تاریخ آمده است که سر شریف امام حسین)ع( این آیه شریفه را تلاوت فرمود:
فَسَیَکْفیکَهُمُ اللّهُ وَ هُوَ السَّمیعُ العَلیمُ
و خدا شرّ آنها را از تو دفع مى‏کند و او شنواى دانا است.
ابن عساکر از اعمش از سلمة بن کهیل نقل مى‏کند که گفت: دیدم که سر حسین بن على)ع( بر سر نیزه بود و مى‏گفت:»فَسَیَکْفیکَهُمُ اللّهُ وَ هُوَ السَّمیعُ العَلیمُ«
در کتاب مختصر تاریخ دمشق ابن منظور آمده است: »و گفت: همه کسانى که این حدیث را روایت کرده‏اند، به کسى که‏برایشان روایت کرد گفتند: آیا به خدا سوگند مى‏خورى که از فلان کس شنیده‏اى؟ گفت: به خدا سوگند مى‏خورم که از اوشنیده‏ام، تا برسد به اعمش. اعمش گفت: پس به سلمة بن کهیل گفتم تو را به خدا سوگند که تو از او شنیده‏اى؟ گفت: به خداسوگند که من بر دروازه فرادیس دمشق از او شنیدم -نه در نظرم مجسّم شده و نه امر بر من مشتبه گردیده باشد- که مى‏گفت:»فَسَیَکْفیکَهُمُ اللّهُ وَ هُوَ السَّمیعُ العَلیمُ«.

سخن گفتن سر امام حسین)ع( در دمشق‏
ابن عساکر به نقل از منهال بن عمرو گوید: به خدا سوگند، من در دمشق بودم که سر حسین بن على)ع( را به آنجا آوردند. درحضور سر، مردى سوره کهف را مى‏خواند تا به این آیه رسید: »اَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَالرَّقیمِ کانوا مِنْ آیاتِنْا عَجَباً«. دراین هنگام سر با زبانى گویا به سخن آمد و گفت: »شگفت‏تر از اصحاب کهف، کشتن و حمل کردن من است.«
ابن شهرآشوب از حافظ سروى نقل مى‏کند که گفت: نیز صداى آن حضرت در دمشق شنیده شد که مى‏گفت: »لا قُوَّةَإِلاّبِاللّ ه« )نیرویى نیست، جز به وسیله خداوند(.