ا توجه طلاب به قرآن در حوزه ها ایده آل نیست ا
خبرگزاری شبستان: اینکه برخی یکسونگری کنند که حوزه به قرآن کاری ندارد، بی انصافی است، و برخی که از سر دلسوزی این حرف را می زنند مقصودشان این است که در حد مطلوب نیست، ولی باید دانست که خناسان در کمین نشسته اند.
استاد و پژوهشگر حوزه در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان درباره علت عدم توجه جدی طلاب در حوزه های علمیه به قرآن گفت: شاید در پرداخت قرآن و تفسیر در حوزه آنطور که مورد ایده ال ماست کم کاری شده باشد اما بطور کلی با این نگاه موافق نیستم که حوزه کاری با بحث های قرآنی ندارد، چون افراد از وقتی وارد حوزه می شوند در درس هایشان از آغاز ادبیات تا پایان فقه و اصول با استشهادات و استنادات قرآنی آشنا می شوند.
حجت الاسلام والمسلمین محمدامین پورامینی اظهار کرد: به ابن هشام صاحب کتاب مغنی اللبیب (که از متون درسی حوزه ها بوده است و اکنون گزیده آن متن درسی است) گفته بودند تفسیر قرآن بنویس، گفته بود: من مغنی نوشتم، از جد خودم مرحوم آیت الله شیخ محمدرضا طبسی نجفی شنیدم که سیزده جزء قرآن را در کتاب خود مورد استناد ادبی قرار داده است، بنابراین طلاب از آغاز ورود به حوزه و از اولین کتب درسی خود در بحث های ادبی و بخصوص در بلاغت با استناد به آیات قرآنی آشنا می شوند، و این سیر در دیگر علوم ادامه پیدا می کند.
وی ادامه داد: در بحث های کلامی هم همین طور است و استشهادات قرآنی در آن موج می زند، بحث تفسیر موضوعی و ترتیبی در حوزه های علمیه بعد از انقلاب رشد کرده است، و این که برخی یکسونگری کنند که حوزه به قرآن کاری ندارد، بی انصافی است، و برخی که از سر دلسوزی این حرف را می زنند مقصودشان این است که در حد مطلوب نیست، ولی باید دانست که خناسان در کمین نشسته اند و با سوء استفاده، آن را دستاویزی برای حمله به شیعه و حوزه های آن قرار داده اند که نمونه های آن را در کتاب ها، سایت ها، شبکه های ماهواره ای ضد شیعی می بینیم.
حجت الاسلام پورامینی تصریح کرد: چگونه می توان ادعای عدم توجه به قرآن کریم را مطرح کرد و حال آنکه قرآن یکی از منابع چهارگانه استنباط احکام شرعی است؟ بله نگاه مطلوب این است که قرآن کریم را در همه ابعاد زندگی یافت، و یا به تعبیری دیگر باید توسعه در نگاه فقه داشت که فقه فهم دین است، و فراتر از عبادات و معاملات در فقه مصطلح است، و بی تردید این نگاه تلاش بسیار می طلبد که لازم و ضروری است.
وی عنوان کرد: بالاخره ورود به ژرفای قرآن کریم میدان بزرگی است، و قرآن کلام الهی است هر چقدر هم درباره آن کار کنیم کم است و تلاش مضاعف می خواهد، در زمینه تفسیر در دوره های مختلف از شرح مختصر واژگان قرآن کریم تا شرح میانه و مبسوط آیات آن باید برنامه ریزی کرد، و بحث های جدید و کاربردی را از قرآن آموخت.
این استاد یادآور شد: قرآن این خاصیت را دارد که هر دفعه که خوانده می شود مطالب جدیدی را به انسان می آموزد.
حجت الاسلام پورامینی در پاسخ به این سوال که برای ترغیب طلاب به سوی قرآن چه راهکارهایی وجود دارد، بیانکرد: ترغیب، تشویق، بسترسازی، بهره گیری و ذوق شخصی افراد مؤثر است، وجود و رونق درس های تفسیر در سطوح مختلف حوزه موثر است، روش های گوناگونی باید بکارگرفته شود بگونه ای که تفسیر قرآن کریم برای عموم مردم جذاب باشد، تفسیر نور آقای قرائتی نمونه خوبی است، تفسیر را باید برای همه سطوح و در رده های مختلف عرضه کرد.
وی خاطرنشان کرد: همچنین برگزاری پیوسته درس های تفسیر در مساجد هم موثر است. به این شیوه که تمامی مساجد کشور هفته ای یک شب و برخی از مساجد هر شب درس تفسیر قرآن کریم داشته باشند. صدا و سیما هم باید شیوه های گوناگونی در پیش گیرد، تفسیر تخصصی در شبکه های خاص، وتفسیر عمومی با روش آسان گویی در دیگر شبکه ها داشته باشد، وبه نظر بنده شیوه تفسیر ترتیبی موثرتر است، چون مطالب گوناگون و متنوعی گفته می شود که تمامی آنها در راستای هدایت است، گرچه تفسیر موضوعی نیز کارایی خود را دارد.
پایان پیام/
http://vista.ir/news/9796018/