تاریخ : 1392/4/23 - ساعت : 9 : 13 - گروه : فرهنگی - حوزه : دین و اندیشه رمضان 92
نمی از یم رمضان/5- عبادت تنها خلوت‌گزینی و دوری از مردم نیست بلکه کسی که به گذران زندگی مشغول است و کسب روزی حلال میکند نیز در حال عبادت است/ عبادت تنها خم و راست شدن نیست؛ انگیزه و درک در عبادت مهم است؛ امیر مؤمنان(ع) فرمود در عبادتی که تفکر نباشد، خیری نیست
به گزارش «نسیم»، حجت الاسلام محمدامین پورامینی در شرح دعای پنجمین روز ماه رمضان گفت:
اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ من المُسْتَغْفرینَ واجْعَلْنی فیهِ من عِبادَکَ الصّالحینَ القانِتین واجْعَلْنی فیهِ من اوْلیائِکَ المُقَرّبینَ بِرَأفَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین.
خدایا من را در این روز از آمرزش خواهان قرار بده؛ و من را از بندگان شایسته ات که اهل عبادت و پرستش هستند قرار بده و من را از دوستان نزدیکت قرار بده به مهرت ای مهربانترین مهربان ها.
در دعای روز پنجم تکیه بر سه جهت شده است؛ جهت اول مسئله استغفار و طلب آمرزش؛ جهت دوم مسئله بندگی خدا را کردن که این عبودیت بر عمل صالح داشتن و اهل نماز و عبادت بودن استوار است و جهت سوم دوست وولی نزدیک خدا بودن است که به عنوان یک درخواست و دعا مطرح شده است. این سه جهت در دعای روز سوم مطرح است.
«اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ من المُسْتَغْفرینَ»
استغفار همان طلب آمرزش است؛ به هرترتیب ما انسان هستیم و در معرض گناه، خطا و اشتباه هستیم و خداوند راه بازگشت را در هر لحظه ای برای ما باز کرده است و همواره امید به رحمت و بخشش خدا هست.
خدای تبارک و تعالی در سوره آل عمران آیه 135 از استغفار به عنوان یک ویژگی مثبت یاد می کند و میفرماید:« وَ الَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللَّهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ » و آنان که چون کار زشتى کنند، یا بر خود ستم روا دارند، خدا را به یاد مى آورند و براى گناهانشان آمرزش مى خواهند- و چه کسى جز خدا گناهان را مى آمرزد؟ و بر آنچه مرتکب شدهاند، با آنکه مىدانند [که گناه است]، پافشارى نمى کنند.
خداوند در سوره مبارکه نساء آیه 110 می فرماید:« وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحیما» و هر کس کار بدى کند، یا بر خویشتن ستم ورزد سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده مهربان خواهد یافت.
در روایات فرموده اند که استغفار بهترین و برترین دعا است و تا می توانید استغفار کنید. امام علی(ع) می فرماید:« من تعجب میکنم از کسی که مایوس می شود حال اینکه راه استغفار باز است.» (نهج البلاغه ص456 حکمت 87)
اگر انسان مبتلا به آلودگی گناه شود می تواند توبه کند و با عطر استغفار خودش را خوشبو کند. طلب بخشش از خداوند سبب گشایش در امور و زیادی روزی می شود.
چنانچه در این فراز از دعا آمده است که خدایا من را در امروز از اهل استغفار و آمرزش خواهان قرار بده.»
«واجْعَلْنی فیهِ من عِبادَکَ الصّالحینَ القانِتین»
در فراز بعدی دعا آمده است:« خدایا من را در امروز از بندگان صالحت و بندگان اهل عبادت و پرستش قرار بده»
بندگی مقام بسیار بالایی است تا آنجا که عظمت و بلندی مقام انسان آن است که در مقابل خالق خودش با ذلت و خشوع سر فرود آورد.
در وقت نماز هنگامی که تشهد را قرائت می کنیم اول یاد از عبودیت و بندگی حضرت رسول اکرم(ص) می کنیم سپس از رسالت ایشان نام می بریم؛ در هنگام سلام نماز نیز سخن از بندگان خدا است.
فلسفه آفرینش را باید در موضوع عبادت دید چناچه خداوند در سوره مبارکه ذاریات می فرماید: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُون» وجن وانس را نیافریدم جز برای آنکه مرا عبادت کنند؛ در حقیقت عبادت است که موجب رشد و تعالی انسان می شود.
رسول خدا(ص) فرمودند: «برترین مردم کسی است که عشق به عبادت داشته باشد و عبادت را در آغوش بگیرد وآن را دوست داشته باشد.» (منتخب میزان الحکمة ص325)
امام حسین (ع) نیز در شب عاشورا مهلت خواستند تا مشغول عبادت باشند و این یعنی عشق به عبادت کردن خدا و نشان از اهمیت دادن به این موضوع است.
در این فراز از دعا گفته شد:« من بنده شایسته و اهل عبادت تو باشم» عبادات مصادیق زیادی دارد. عبادت باید از روی فکر و یقین و درک باشد؛ عبادت تنها خم و راست شدن نیست؛ انگیزه و درک نیز در عبادت بسیار مهم است چرا که امیر مؤمنان (ع) فرمود: عبادتی که در آن تفکر نباشد در آن خیری نیست، نک: تحف العقول ص204).
عبادت تنها خلوت گزینی و دوری از مردم نیست بلکه کسی که به گذران زندگی مشغول است و کسب روزی حلال میکند نیز در حال عبادت کردن پروردگار است. رسول خدا(ص) می فرماید:« عبادت ده جزء است که نه جزء آن در طلب روزی حلال است.» (نک: بحار 103/18)
تمام اعمالی که انسان در طول روز انجام میدهد از قبیل نگاه محبت آمیز فرزند به پدر و مادر، نگاه به چهره عالم ؛نگاه به صورت امام بر حق، خوش گمانی به خداوند، تفکر در آسمان و زمین، نرم خویی،بلند سلام کردن و دوستی با اهل بیت نیز عبادت است؛ البته دوستی با اهل بیت در احادیث برترین عبادت معرفی شده است (نک: محاسن برقی 1/ 247). می توان نتیجه گرفت که عبادت گستره بسیار وسیعی دارد.
«واجْعَلْنی فیهِ من اوْلیائِکَ المُقَرّبینَ بِرَأفَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین.»
در فراز بعدی دعا می خوانیم:« خدایا من را از جمله اولیاءت و دوستانت قرار بده .» ولی ودوست خدا بودن یک مقام است ولی دوست نزدیک خدا بودن یک مقام بالاتر است. باید همت های عالی داشته باشیم و به کم راضی نباشیم وقتی که دعا می کنیم حد اعلاء را در نظر بگیریم که نه تنها جزو دوستان خدا باشیم بلکه جزو دوستان نزدیک خدا باشیم.
در سوره مبارکه یونس آیه 62 آمده است:« أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُون» آگاه باشید که بر دوستان خدا نه بیمی است ونه آنان اندوهگین می شوند، از ویژگی دوستان خداوند آن است که دیگر ترس و غمی ندارند. چرا که در پرتو ولی بودن آرامش به دست می آورند و برای آنان هیچ ترسی نیست.
استرس و اضطراب در زندگی ناشی از همین فاصله گرفتن از دوستی با خدا است؛ امام علی (ع) در خطبه متقین در نهج البلاغه خصوصیاتی برای اولیاء خدا بیان می کنند: آن ها باطن دنیا را میبینند و مردم مشغول ظاهر دنیا هستند. اولیاء الله سرانجام دنیا را می بینند ولی مردم مشغول روزمره هستند.
بنابر این در فراز آخر دعا از خداوند می خواهیم:« ما را از اولیاء نزدیکت قرار بده به حق مهرت ای مهربان ترین مهربانان».
http://www.nasimonline.ir/NSite/FullStory/News/?Id=567488
اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ من المُسْتَغْفرینَ واجْعَلْنی فیهِ من عِبادَکَ الصّالحینَ القانِتین واجْعَلْنی فیهِ من اوْلیائِکَ المُقَرّبینَ بِرَأفَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین.
خدایا من را در این روز از آمرزش خواهان قرار بده؛ و من را از بندگان شایسته ات که اهل عبادت و پرستش هستند قرار بده و من را از دوستان نزدیکت قرار بده به مهرت ای مهربانترین مهربان ها.
در دعای روز پنجم تکیه بر سه جهت شده است؛ جهت اول مسئله استغفار و طلب آمرزش؛ جهت دوم مسئله بندگی خدا را کردن که این عبودیت بر عمل صالح داشتن و اهل نماز و عبادت بودن استوار است و جهت سوم دوست وولی نزدیک خدا بودن است که به عنوان یک درخواست و دعا مطرح شده است. این سه جهت در دعای روز سوم مطرح است.
«اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ من المُسْتَغْفرینَ»
استغفار همان طلب آمرزش است؛ به هرترتیب ما انسان هستیم و در معرض گناه، خطا و اشتباه هستیم و خداوند راه بازگشت را در هر لحظه ای برای ما باز کرده است و همواره امید به رحمت و بخشش خدا هست.
خدای تبارک و تعالی در سوره آل عمران آیه 135 از استغفار به عنوان یک ویژگی مثبت یاد می کند و میفرماید:« وَ الَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللَّهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ » و آنان که چون کار زشتى کنند، یا بر خود ستم روا دارند، خدا را به یاد مى آورند و براى گناهانشان آمرزش مى خواهند- و چه کسى جز خدا گناهان را مى آمرزد؟ و بر آنچه مرتکب شدهاند، با آنکه مىدانند [که گناه است]، پافشارى نمى کنند.
خداوند در سوره مبارکه نساء آیه 110 می فرماید:« وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحیما» و هر کس کار بدى کند، یا بر خویشتن ستم ورزد سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده مهربان خواهد یافت.
در روایات فرموده اند که استغفار بهترین و برترین دعا است و تا می توانید استغفار کنید. امام علی(ع) می فرماید:« من تعجب میکنم از کسی که مایوس می شود حال اینکه راه استغفار باز است.» (نهج البلاغه ص456 حکمت 87)
اگر انسان مبتلا به آلودگی گناه شود می تواند توبه کند و با عطر استغفار خودش را خوشبو کند. طلب بخشش از خداوند سبب گشایش در امور و زیادی روزی می شود.
چنانچه در این فراز از دعا آمده است که خدایا من را در امروز از اهل استغفار و آمرزش خواهان قرار بده.»
«واجْعَلْنی فیهِ من عِبادَکَ الصّالحینَ القانِتین»
در فراز بعدی دعا آمده است:« خدایا من را در امروز از بندگان صالحت و بندگان اهل عبادت و پرستش قرار بده»
بندگی مقام بسیار بالایی است تا آنجا که عظمت و بلندی مقام انسان آن است که در مقابل خالق خودش با ذلت و خشوع سر فرود آورد.
در وقت نماز هنگامی که تشهد را قرائت می کنیم اول یاد از عبودیت و بندگی حضرت رسول اکرم(ص) می کنیم سپس از رسالت ایشان نام می بریم؛ در هنگام سلام نماز نیز سخن از بندگان خدا است.
فلسفه آفرینش را باید در موضوع عبادت دید چناچه خداوند در سوره مبارکه ذاریات می فرماید: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُون» وجن وانس را نیافریدم جز برای آنکه مرا عبادت کنند؛ در حقیقت عبادت است که موجب رشد و تعالی انسان می شود.
رسول خدا(ص) فرمودند: «برترین مردم کسی است که عشق به عبادت داشته باشد و عبادت را در آغوش بگیرد وآن را دوست داشته باشد.» (منتخب میزان الحکمة ص325)
امام حسین (ع) نیز در شب عاشورا مهلت خواستند تا مشغول عبادت باشند و این یعنی عشق به عبادت کردن خدا و نشان از اهمیت دادن به این موضوع است.
در این فراز از دعا گفته شد:« من بنده شایسته و اهل عبادت تو باشم» عبادات مصادیق زیادی دارد. عبادت باید از روی فکر و یقین و درک باشد؛ عبادت تنها خم و راست شدن نیست؛ انگیزه و درک نیز در عبادت بسیار مهم است چرا که امیر مؤمنان (ع) فرمود: عبادتی که در آن تفکر نباشد در آن خیری نیست، نک: تحف العقول ص204).
عبادت تنها خلوت گزینی و دوری از مردم نیست بلکه کسی که به گذران زندگی مشغول است و کسب روزی حلال میکند نیز در حال عبادت کردن پروردگار است. رسول خدا(ص) می فرماید:« عبادت ده جزء است که نه جزء آن در طلب روزی حلال است.» (نک: بحار 103/18)
تمام اعمالی که انسان در طول روز انجام میدهد از قبیل نگاه محبت آمیز فرزند به پدر و مادر، نگاه به چهره عالم ؛نگاه به صورت امام بر حق، خوش گمانی به خداوند، تفکر در آسمان و زمین، نرم خویی،بلند سلام کردن و دوستی با اهل بیت نیز عبادت است؛ البته دوستی با اهل بیت در احادیث برترین عبادت معرفی شده است (نک: محاسن برقی 1/ 247). می توان نتیجه گرفت که عبادت گستره بسیار وسیعی دارد.
«واجْعَلْنی فیهِ من اوْلیائِکَ المُقَرّبینَ بِرَأفَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین.»
در فراز بعدی دعا می خوانیم:« خدایا من را از جمله اولیاءت و دوستانت قرار بده .» ولی ودوست خدا بودن یک مقام است ولی دوست نزدیک خدا بودن یک مقام بالاتر است. باید همت های عالی داشته باشیم و به کم راضی نباشیم وقتی که دعا می کنیم حد اعلاء را در نظر بگیریم که نه تنها جزو دوستان خدا باشیم بلکه جزو دوستان نزدیک خدا باشیم.
در سوره مبارکه یونس آیه 62 آمده است:« أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُون» آگاه باشید که بر دوستان خدا نه بیمی است ونه آنان اندوهگین می شوند، از ویژگی دوستان خداوند آن است که دیگر ترس و غمی ندارند. چرا که در پرتو ولی بودن آرامش به دست می آورند و برای آنان هیچ ترسی نیست.
استرس و اضطراب در زندگی ناشی از همین فاصله گرفتن از دوستی با خدا است؛ امام علی (ع) در خطبه متقین در نهج البلاغه خصوصیاتی برای اولیاء خدا بیان می کنند: آن ها باطن دنیا را میبینند و مردم مشغول ظاهر دنیا هستند. اولیاء الله سرانجام دنیا را می بینند ولی مردم مشغول روزمره هستند.
بنابر این در فراز آخر دعا از خداوند می خواهیم:« ما را از اولیاء نزدیکت قرار بده به حق مهرت ای مهربان ترین مهربانان».
http://www.nasimonline.ir/NSite/FullStory/News/?Id=567488
